BİLGELİK YOLU

En güzel şey toplumdan bir parça olabilmektir. Başka türlü yaşamak hep yalnızlaşmak demektir.  Ötelenmek, sevilmemek demektir. bu durumda onlardan olmak veya olmamak meselesi ortaya çıkıyor ki bu çetin bir meseleye işaret eder. -ama bizim gibi her şeyi yarım toplumlarda bu durumda tam net değildir, bir çokları bile içimizde entelektüel geçinmeye meraklıdır- hadi oradan pislikler… sahtekar iki yüzlüler,elinizde göstere göstere kitap dolaştırarak veya İskender pala okuyarak, Orhan pamuk okuyarak hiçbir şey olamazsınız…birer pislikten başka..  Sizin seçimiz nedir? Ötekilerden olmak ya da onlardan olup mutlu olmak, veya hiçbiri. Siz hangisine aitsiniz. Kendinize mi bir cemaate(sosyolojik olarak) mi?

Cehaletin kör karanlığında her türlü suç işlenebilir. İnsanın saklanabildiği tek yer işte o karanlığıdır, bu yüzden bütün toplumun damarlarında, kötülük akıyor, en iyi en dindar en bilmem nesin de bile kör karanlığında kötülükle yaşayan kimseleri var. Oysa karanlığın düşmanı aydınlıktır, yani bilgidir, bilinçtir.  Bilinç isyandır, korkudur, ama kötülük demek değildir. İnsan en büyük kötülüğü iyilikle aramızda dolaşan melek yüzlü cahillerden görür. Çünkü kendisini yalnız onda görebilir, kendisini yalnız ona yöneltebilir, belki de herkesin işine böyle geliyordur. Bilmek, okumak ya da öğrenmek gibi şeyler neden gerekli olsun ki, ne ihtiyacını görür ki nasılsa kutsal saydığı hocaları çalışmadan zengin olur, kutsal saydığı bir takım kimseler toplumun en önde gidenidir. Okumadan, kültürlü olmadan ve zengin; kendiside öyle olmalıdır. Çocuğu da oğlu da kızı da öyle olmalıdır…çocuklarını böyle yetiştirir. 

“Sağır olan adamın kapısını istediğin kadar çal seni duyamaz.” 12 yıllardır yaptığım felsefe öğretmenliğimin özeti bu, boşluğa herhangi bir boşluğa durmadan seslenmek gibi bir şeydi. Ya ben yanlış yerdeydim dünya kaymıştı..ya onlar benim etrafıma yanlışlıkla toplanmışlardı. Sonunda fark eden bir şey yok ki büyük derin ve karanlık bir boşlukta ellerini sallayarak sözler  sarf etmenin kimseye ne gibi faydası olabilir ki, zaten etrafta ki o karanlıkta kimse yoktur ki, Sonra susmak iyidir diye başladım söze…susmak iyidir dedim de söz devam edemedi. Dilim dolandı, kelimeler dizildi içime, dedim susmak iyidir ve sustum.