ZAMAN BİR IRMAK GİBİ DURMADAN TAŞIYOR TOPRAĞA İNSANI,DOĞAYI.
Zaman karşısında insanın bir hükmü yoktur. Doğanın ilerlemesine
karşı gelemez. Zihni hangi yaşta olursa olsun insanın bedeni zorunlu olarak,
yaşlanır,eskir.bu toprağa doğru çekilişi hiçbir şey durdurmaz.ne para,ne güç,
ne de iktidar. Bilim,tıp bunun ileriye doğru gidişi mi olduğu yoksa geriye
doğru gidişi mi olduğunu anlamlandıramaz
İşte bu gidiş nereye gidiştir,insanların aralarında ki
hesapları göreceği, yeryüzünün hesabının verileceği bir yeni dünyaya gidişidir.
Hayat bize bunun küçük deneyimlerini sunar, vicdan vardır mesela içimizde ki
yanlışı sürekli seslendirir. Bazen durur, ne yapıyoruz deriz. Ya da hiç hesap
yokmuş gibi kendimizi zamanın akışına bırakır öylece yaşarız.
İnsan her yaptığının hesabını vermek zorunda, öyle olmasa
dünya başıboş, sıradan hiçbir düzene bağlı olmayan bir işleyiş demek olurdu ki,
bu kadar mükemmel bir düzenin, başı boş olması mümkün değildir. Bu yüzden,”ayağını
denk al ey insan” ,bir gün her şeyin hesabı sorulur.
Yorumlar
Yorum Gönder