Ana içeriğe atla

Coğrafyanın Hüznü



Bay  ka’nın coğrafyasında hüzün vardır, ama adalet yoktur. Öyle bir yer ki, her türlü acıyı saklar bağrında, her türlü yaşanmışlığı saklar bağrında, ama kimseye adalet getirmez bay ka’nın coğrafyası. İşte bay ka da bu coğrafyada olmayan adaletle yaşamın getirdiği her türlü yüke cesurca katlanmaktadır. Bu yüzden bir savaşçıdır adalet arayan bir savaşçıdır.

 Bay ka sokağa çıkıp, çekip kılıcını adalet istediğini haykırmak istiyor. Olmayan, ülkesinin olmayan yasalarından güç alan bay ka, savaşmak istiyor bütün yanlış şeylerle.

Sesinin tonu boğuktur, bildiği bütün hikayelerde ki kahramanlar gibi vardır bay ka, boğuk sessiyle olmayan, gerçekleşmeyen duygularıyla bir savaşçıdır. Öyle bir coğrafyanın savaşçısıdır ki, iki yüzlülüğün, ihanetin yalanın dolanın coğrafyasındadır. Bu coğrafyanın yalnız acıları, hüzünleri gerçektir geri kalan her şeyi sahtedir, korsandır. Geri kalan her şey bu coğrafya da ihanete açıktır, yalandır.

bay ka bu kirli coğrafyada, kendine gömülü yaşayan bir savaşçıdır, çünkü öyle şeylere rastlamıştır ki, her şeyin ne kadar kirli olduğunu iliklerine kadar hissetmiştir. Bir hiç uğruna kimler kurban oluyor hala gözlerinin önünde gerçekleşiyor. Ruhunda gerçekleşiyor.

Bay ka’nın coğrafyasında ölümler gerçektir, coğrafyayı kanla sulayan cesur erkekleri gerçektir, ama geri kalan nutuklar söylevler taraflar gerçek değildir, bazı gizemli güç sahipleri, geçmişleri ve kim oldukları belki tarihin en kanlı defterlerine kayıtlı kimliklerin devamı insanlar olarak,  bay ka’nın coğrafyasında bu cesur erkekler üzerinden iktidar kazanmak isteyen ac gözlü çirkin LUCİFER’lerdir.

Aç gözlülere teslimdir coğrafyasında ki her şey, bütün yiyecekler, içecekler, medyalar, iletişimle ilgili olan her şeyler, ellerinde tutuyorlar güçlerini, iktidarlarını zalimce kullanıyorlar.

Bay ka’nın coğrafyasında her şey ALLAH adına işleniyor, bütün suçlar ihanetler her şey onun adına yapılıyor, bu kadar kirli LUCİFERler dolaşıyor sokaklarda, hem şeytanın kendisini idare eden, hem halkı tanrı adına idare edenler, yani kısaca hem tanrıyı aldatanlar hem de şeytanı aldatanlar çıkarları adına….ALLAH’ım bay ka’yı bunların cümlesinden koru…

Yorumlar

Yorum Gönder

GEÇEN YIL

ATATÜRKÜN GİZLİ TARİHİ

Mustafa Kemal’e bakışın ne kadar hastalık bir hal aldığını izliyoruz. Onunla ilgili değerlendirmeler tarihi şartlarından uzak, ideolojik ve büyük oranda da cahilce analizlerden ibarettir. Tarihi kafalarına göre yorumluyorlar. Sosyolojiden bağımsız, içinde bulunulan zamandan soyutlanmış tarihi değerlendirmelerin zaten bir anlamı olamaz. Ancak gizli tarih, derin tarih, bilinmeyen tarih filan diye milletin gözünü boyarsınız, başka bir numara da çıkmaz sizin bu anlayışınızdan, cahilliğinizden. Kimse bir şey okumadığı için, internetteki bir şakayı bile tarihi hakikatler diye herkesi inandırabilirsiniz.  Şuan yaşadığımız şeyler de hep bunlarla ilgili, iş o kadar çığırından çıkmış görünüyor ki, adamlar Kant, Mevlana, Yunus Emre vesaire söylüyor diye sözler uydurup, bunlarla payeler elde ediyorlar. Akıl alır gibi değil. Bazı kimseler özellikle Mustafa Kemal’i karalama işini meslek edinmişlerdir. Onun üzerinden rant elde eden, onunla ilgili hakikati değil yalanları millet içerisi
Yorum Gönder
Devamı

OBJE OLARAK İNSAN

“İnsan anlamla güzelleşir. Anlamı olmayan, içi boş olan insan bir objeden öte bir şey değildir. Mevlana, yunus emre daha niceleri yalnızca anlamla var.” İnsan, bir çok açıdan bakıldığın elbette bir objedir. Somut, belli bir gerçekliği olan ve yer kaplayan olarak “varolan”ı ifade eder. Ama daha başka açılardan bakıldığında özellikle “kadim” uygarlığın yarattığı dünyadan bakınca insanın daha başka bir şey olması gerektiğini öğreniyoruz. O  kadim uygarlığın tam ortasında duran bireyler olarak insana daha başka bir gözle bakmamızdan ve insana “yüce”lik vermemizden daha doğal bir şey olamaz. Bu bakış açımız, günümüzde bir şekilde biçim değiştiriyor, ne olursa olsun her şekilde insana ait görüntüleri “alkışlama”, ne olursa olsun “paylaşma”, ne olursa olsun “beğen”me gibi bir takım alışkanlıklar edindik ve olur olmaz yerde bu ifadeleri sunuyoruz. Neden bu noktada olduğumuz sorusunun cevabını bulmak elbette mümkün, bir takım süreçlere baktığımızda bunun cevabını görebiliriz,
Yorum Gönder
Devamı

GAZZE'YE AĞIT

Çocuklar akın akın cennete uçuyorlar gülümseyerek. Annelerin,babaların feryatları gökleri inletiyor. Ağıtlar top seslerine karışıyor, acımasız ve haksız bir ölüm kol geziyor oyun oynayan çocukların yanı başında. Sinesini siper ediyor bir adam emperyalizme, batının ve onun uşaklarının mermilerine. Çocuklar emperyalizme meydan okuyor canıyla, bedeniyle,sapanıyla, sen uyurken, gazze tankların önünde dimdik, topların önünde dimdik, gururlu. Gazze bir bıcak gibi ruhumuza saplanıyor. Boğazımız düğümleniyor, çaresizliğimize ağlıyoruz. Dualar ediyoruz, zalim yahudinin elleri kursun, diye. Çocuklara kurşun sıkarken taş kesilsin kolları diye, dualarımız dilimizden öteye geçmiyor. Yaşamak istemenin bedeli bu kadar ağır mıdır? Herhangi bir insan gibi yaşamanın bedeli gazze de ölüm müdür? Sussak, sonsuza kadar sussak, yine de bu utançtan kaçamayız. Her şeyimiz varken izlemek, seyirci olmak, yaşama karşılığı gazzeyi ölüme teslim etmek, nasıl bir ruh halidir. Emperyal bir kurşund
Yorum Gönder
Devamı